Bazen gerçekten çıldırtan bir sessizliğin pençesinde geçiriyoruz zamanımızı...
Bazen hakikaten bunaldığımı hissedebiliyorum. Alışkanlıklar devreye giriyor bu noktada; daha doğrusu alıştırdıklarımız. Bu sayede hükmün bir defaya mahsus bile olsa kırılma anında her şey yerle bir olabiliyor. Ya her şeyden ve herkesten vazgeçmeyi göze alacak ve bağıra bağıra anlatacaksınız ya da susmaya bir ömür boyu devam edeceksiniz...
Bazen iyiki kelimelerin sessiz ve bir o kadar çığırtkan tarafı olmasaydı ne hale düşerdik demekten kendimi alamıyorum. Bu bazenlerden de bazen sıkılıyorum ama bazen ...
Anlatabildim mi ki... ?
PEKİ, NEREYE VE KİME DOĞRUDUR bir kadının yatağındaki(!) GÜRÜLTÜYSE KELİMELER?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder