Geçmiş, sen ne hüzünlü bir ayak bağısın rengi solmuş halıların üzerinden bana gülümseyen. Kendi içinde çaprazlama bir duygu göndermesinin hemen sonrasında, duyarsız kalamamak ve bile bile boyun eğmek sana. Korkusuzca...
Bak şair de sisli görüntülerin arasından gelip katılmış, ortak olmuş kendi şehrinde sana dizeleriyle. Şimdi yıllanmış ziyaretlerin konakladığı bu otel odasında, kadehlerini kırıp tarihsiz kavuşmaların, uykudaki öykülerin kapılarını çalma vaktidir.
Uyan ey dilsizlik!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder