PEKİ, NEREYE VE KİME DOĞRUDUR bir kadının yatağındaki(!) GÜRÜLTÜYSE KELİMELER?

2 Temmuz 2010 Cuma

Yangınlardan Arta Kalan

Gecenin yavaş yavaş tutuşmaya başladığı anlar... Bu garip düşünce sisinin içerisinde ne yana bakacağımı, neyi düşüneceğimi şaşırdım. Öyle ya, insanlık hali der geçeriz hep bir ağızdan. Ama olmuyor. Kendi memleketimin adı, on yedi yıldır bir katliâmla hatırlanıyor. Otuz yedi canın ağıdı her yıl temmuz ayında göğe yükseliyor. Böyle zamanlarda ağıza yerleşen keşkelerden nefret ediyorum. Oysa ben nefretin ne olduğunu bilmem. Kelime anlamını bilmek istemem. Ama işte bu da olmuyor. İçimde yerleşen feryadı nereye koyacağımı, sussam fayda etmeyeceğini, bir köşeden olanı biteni izleyemeyeceğimi iyi biliyorum.

Ben bugün bütün o ölen güzel insanlar için şiir okuyacağım. Güzel bir müzik dinleyip onları unutmadığımı kendimce anlatacağım. Düşünce özgürlüğüne düşünmeksizin haince pusu kuranlardan bir an olsun bu fiilin ne olduğunu anlamalarını ümit edeceğim.

Evet, canım yanıyor. Evet, ülkemde aylardır düzen tutmuyor. Ama ben yine de bu gece uyumadan önce konuşacağım. Kendi lisanımda, kendi bildiklerimle. Size de o katliam sonucunda hayata gözlerini yuman Metin Altıok'tan birkaç mısra bırakacağım. Unutmayın olur mu?


Bir Uyumsuz Rastlaşma


Yangın..............................................................Deprem

........lardan..................................................lerden

.............geliyorum................................geliyorum

...........................dedi................... .......dedi

...................................adam........kad ın

................................................ve ...............................................

.....................................dep.......... ......yan

...............................rem................ ............gın

.........................lere..................... ..................lara

.................gitti............................ .............................gitti

.........yıkık.................................... ....................................yanık

Metin ALTIOK

2 yorum:

  1. hafızalarımızı balıklarınkine döndürmeye uğraşsalarda, unutmayacağız; ne yangınları, ne depremleri, ne dar ağaçlarını, ne iç savaçları, ne yalanları, ne kandırmacaları.
    unutmayacağız, unutmamalıyız.

    hani A. Nesin der ya çoğalmak şiirinde; işte öylesine çoğalmalıyız, çoğaltarak kendimizi.


    Kalabalıkta kalabalıkça yalnızlık
    Yalnızladıkça birbirimizi
    Haydi çoğalalım
    Çoğaltarak kendimizi
    Bir canım çoğal da bin can ol
    Isıt yaşlıların yalnızlıklarını ilinsin üşümüşlüğü bırakılmışların
    Çoğalın dudaklarım çoğalın sonsuz
    Öpün bütün ağlayan çocukları kimsesiz
    Çoğal gözlerim çoğal
    Gör bütün görmeyenlerde yapayalnız
    Ellerime tutunun ellerime çoğalın
    Okşayın sevecenlikle çocukları
    Hıçkırırlarken uykularında bile

    YanıtlaSil
  2. unutmak diye bir şeyin varlığına asla inanmadım. unutmuş gibi yapıyoruz sadece, unuttuğumuzu, unutabileceğimizi sanıyoruz hepsi bu...

    YanıtlaSil